Gewond

Snorrie heeft zich de hele avond niet laten zien. Uiteindelijk zijn we maar naar bed gegaan.

Ook de dag erna is hij er ’s morgens niet. Maar zo tegen drie uur komt hij aangelopen. En dat lopen gaat al een stuk beter dan de dag ervoor. Ik voer hem, doe wat melk in zijn bakje en ga bij hem zitten. Dan pas valt mij op dat er bloed op de grond druppelt. Het is een behoorlijk straaltje. Zo te zien heeft hij aan de buitenkant van zijn rechter voorpoot een wondje. Het ziet er schoon uit. Hij zal het wel de hele tijd gelikt hebben. Maar het stroomt wel. Hoe zou dat zo gekomen zijn? In de prikkeldraad zijn blijven hangen? Een splinter?

Door hem te lokken met room, willen manlief en ik proberen om Snor op te pakken zodat we zijn pootje kunnen onderzoeken. Maar natuurlijk heeft hij dat meteen in de gaten. Tja, we staan daar nu ineens met zijn tweeën. Manlief met een dik vest aan en werkhandschoenen. Want uit ervaring weten we dat katten heel gemeen kunnen doen als ze denken dat ze in het nauw zitten.

Snor lonkt intussen naar de room maar vertikt het nu om dichterbij te komen. Zo goed als het kan proberen we de wond te bekijken en zitten we alert te wachten tot zich een kans voordoet om Snor op te pakken. Ieder vanuit een ander gezichtspunt. Maar Snor heeft meer geduld dan wij. Uiteindelijk komen we samen tot de conclusie dat de wond er goed uitziet, hij beter loopt dan gisteren en dat we dus onze broze band niet moeten gaan verknoeien door hem vast te grijpen tijdens Snor zijn room momentje.

Manlief gaat dus zijn outfit uitdoen en gaat dan achter de raam staan kijken. Snor vindt dat dit wel het moment is om de room te gaan opeten. Ik kan zijn poot nu nog eens van dichtbij bekijken. En ook nu denk ik dat even afwachten de beste optie is.

De dagen erna meldt hij zich voor het eten en tilt dan nadrukkelijk zijn pootje op. Alsof hij zegt ‘kijk mij nou, ik ben heel zielig’.

Dat beesten dat zo snel in de gaten hebben hè…

En nu, een aantal dagen later, gaat het weer goed met hem. Hij is heel veel in de buurt. Ligt ook nog op het terras als wij allemaal binnen zijn en tv kijken. De vertrouwensband is weer een beetje hechter.

We komen er wel…