Pfff, de meesjes vliegen uit…

Hebben we vorige week nog een reddingsactie uitgevoerd om de meesjes te beschermen tegen een vraatzuchtige specht, moeten we vandaag opletten want ze vliegen kennelijk uit.

We zijn volop doende met het zwembad zomerproof te maken als er iets in het (heel) vieze water ploft. Snel het netje erin en dat iets eruit gevist.

Een ienieminie koolmeesje. Zijn eerste vlucht was meteen spectaculair in het water gevallen.

Kleddernat zet manlief het beestje zolang even in de kattenmand. Tralietje dicht om er zeker van te zijn dat onze katten niet even komen snacken. Het meesje bibbert nogal. Dat is niet gek natuurlijk. Spring je vanuit je lekkere warme nestje de buitenlucht in en dan meteen, klets, in het koude water.   We proberen hem heel voorzichtig droog te föhnen. Kijk, dat scheelt alweer. Dan eens kijken of hij misschien honger heeft. Een klein beetje vogelvet uit het potje gehaald en dat tegen zijn snaveltje getikt. Maar nee, geen reactie. Dan maar even laten zitten en buiten kijken of we de ouders kunnen traceren. Normaal gesproken houden die zich in de buurt op om de jonge meesjes nog een aantal dagen te voeren.

Manlief kijkt even in het mezenhuis of alles al is uitgevlogen. Dat blijkt inderdaad het geval te zijn. Dat is jammer want hoe weten we nu of de ouders nog in de buurt zijn? Maar kennelijk hebben ze in de gaten dat er eentje ontbreekt en komen ze nog een paar keer kijken bij het huisje. Daarom besluiten we om het mini- meesje terug te plaatsen zodat hij nog een keer kan uitvliegen. Maar even paal houden en kijken of de ouders nog eens komen kijken en hem zullen zien.

Het duurt maar en het duurt. Er gebeurt helemaal niks. Uiteindelijk kijkt manlief nog een keer in het mezenhuis. Zou hij nog wel leven, het kleintje? Een paar kleine heldere oogjes kijken hem aan. Het beestje ziet er heel kwiek uit.

Een hele tijd later begint het kleintje gelukkig kabaal te maken. Dan kunnen de ouders hem in ieder geval horen. En het werkt. Even later zien we één van de ouders het huisje inspecteren. Maar hij of zij vliegt er niet in! Wel gaan ze allebei in de buurt ‘roepen’ op het kleintje. Het is toch echt de bedoeling dat hij uitvliegt.

We zien dat alles zijn natuurlijke gangetje weer gaat en we gaan verder met onze eigen werkzaamheden. Met een half oog kijken we af en toe wel even hoe het proces verloopt.

Uiteindelijk is het dan zover. Het meesje is uitgevlogen. Het feit op zich hebben we gemist maar we zien niks meer in het huisje en de ouders horen we druk doende ergens in de buurt.

Later, zo tegen de avond aan, zitten we achter op het terras. Er is bezoek en met een hapje en een drankje genieten we van de mooie dag, de tuin en het gezelschap. Jupke, de kat van onze buurvrouw, komt even buurten. Normaalgesproken krijgt ze wat melk of een beetje slagroom van ons. Ik loop naar binnen om haar wat te halen maar ze luistert niet en loopt ineens weg. Manlief heeft wel in de gaten wat er aan de hand is en springt op met een vloek en een schreeuw. Hij rent achter Jup aan maar het is te laat…. Triomfantelijk komt ze haar buit tonen. Het is ons meesje…

Manlief is over de rooie en probeert de prooi nog af te pakken maar dat lukt natuurlijk niet meer. De hele avond is hij van slag en boos op de kat.

Tja, ik ben al blij dat het niet één van onze eigen poezen was, dat had net zo goed gekund. Maar die houden we binnen als we in de gaten hebben dat de vogels uitvliegen. Alleen zijn wij niet de enige met katten. Hier in de buurt zijn er veel katten. Ook wilde.

Maar manlief heeft gelijk, leuk is het niet. Wel natuurlijk. En dat hoort ook bij het houden van een beestenboel.